ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพของโปรเซสเซอร์เสียงดิจิตอลคืออะไร?

โปรเซสเซอร์เสียงเป็นอุปกรณ์ประมวลผลเสียงที่เรามักใช้เมื่อใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่จำนวนมาก พวกเขาสามารถช่วยเราควบคุมเพลงหรือซาวด์แทร็กสร้างเอฟเฟกต์เสียงที่แตกต่างกันในฉากต่าง ๆ เพิ่มผลกระทบของเพลงหรือซาวด์แทร็กและควบคุมฟังก์ชั่นเสียงมากมายในฉาก ก่อนที่จะเลือกโปรเซสเซอร์เสียงที่เหมาะสมเราสามารถเข้าใจตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพที่เกี่ยวข้องก่อน

การตอบสนองความถี่: ที่นี่การตอบสนองความถี่หมายถึงลักษณะความถี่แอมพลิจูดซึ่งมักจะขึ้นอยู่กับความถี่ระดับกลาง ภายในช่วงความถี่ที่จัดอันดับลอการิทึมของอัตราส่วนของแอมพลิจูดเอาท์พุทสูงสุดและต่ำสุดไปยังความถี่ระดับกลางจะแสดงเป็นเดซิเบล

ช่วงไดนามิก: หมายถึงลอการิทึมของอัตราส่วนของระดับสูงสุดที่ไม่กระจายไปยังระดับเสียงรบกวนและหน่วยยังเป็น db ดังนั้นความแตกต่างระหว่างช่วงไดนามิกและระดับเอาท์พุทสูงสุดใน DB ยังแสดงถึงระดับเสียงรบกวนของโปรเซสเซอร์เสียง.

การบิดเบือน: การบิดเบือนนี้จริง ๆ แล้วหมายถึงเปอร์เซ็นต์ของการบิดเบือนแบบไม่เชิงเส้น (การบิดเบือนฮาร์มอนิก) ของรูปคลื่น

อัตราส่วนการปฏิเสธโหมดทั่วไป: ลอการิทึมของอัตราส่วนของปัจจัยการขยายตัวของอินพุตที่สมดุลไปยังสัญญาณโหมดดิฟเฟอเรนเชียลกับปัจจัยการขยายของสัญญาณโหมดทั่วไปซึ่งแสดงใน db กล่าวอีกนัยหนึ่งมันเป็นความสามารถของไฟล์โปรเซสเซอร์เสียงเพื่อระงับสัญญาณโหมดทั่วไป หากการเดินสายอินพุตที่สมดุลค่อนข้างยาวและอาจใกล้เคียงกับแหล่งสัญญาณรบกวนแม่เหล็กไฟฟ้าดังนั้นอัตราส่วนการปฏิเสธโหมดทั่วไปสูงสามารถต้านทานการรบกวนได้ดีขึ้น